dochód gwarantowany

sie07

Między teorią a praktyką – eksperymenty z Bezwarunkowym Dochodem Podstawowym

26 czerwca 2020 r. miał miejsce pod tym tytułem drugi webinar nt. idei Bezwarunkowego Dochodu Podstawowego (BDP), zorganizowany przez Green European Foundation, w partnerstwie z Fundacją Strefa Zieleni i w ramach polskiej oddolnej inicjatywy „Wspólnota Idei”, łączącej wiele organizacji i ruchów promujących zielone wartości i zieloną wizję świata. Gośćmi spotkania byli: Jurgen De Wispelaere, Martin Ogindo i Wojciech Kłosowski, a spotkanie prowadziła Ewa Sufin-Jacqumart.

Podczas pierwszego webinarium projektu „Zmiana nastawienia. Dialog społeczeństwa obywatelskiego wokół BDP, sprawiedliwości społecznej i zmian klimatu”, organizowanego w maju 2020 r. przez Zieloną Fundację Europejską GEF, we współpracy z Fundacją „Strefa Zieleni”, internauci głosowali, na jakich tematach związanych z Bezwarunkowym Dochodem Podstawowym chcieliby się skoncentrować. Dlatego drugie polskie webinarium nt. BDP, które odbyło się 26 czerwca, poświęcone było pilotarzom i eksperymentom z Bezwarunkowym Dochodem Podstawowym.

Zaproszonymi gośćmi byli:  Jurgen De Wispelaere – politolog z Uniwersytetu w Bath i profesor wizytujący w Stockholm School of Economics w Rydze i Martin Ogindo – założyciel i przewodniczący zielonej partii Zielony Kongres Kenii, poseł w kenijskim parlamencie w latach 2008-2013, gdzie przewodniczył komisji ds. budżetu i finansów, oraz członek organu koordynacyjnego Global Greens. Polski ekspert Wojciech Kłosowski, badacz społeczny i wykładowca ds. samorządności i polityki społecznej, komentował i dyskutował z panelistami. Debatę moderowała Ewa Sufin-Jacquemart, prezeska zarządu Fundacji „Strefa Zieleni”.

Eksperyment i pilotarz to nie to samo

Jurgen De Wispleare pokrótce przedstawił kilka niedawnych eksperymentów z Bezwarunkowym Dochodem Podstawowym, a mianowicie próby w Finlandii, Barcelonie, Utrechcie, Ontario, wspominając również, że Szkocja i Irlandia niedawno zadeklarowały chęć rozpoczęcia prób BDP. Zauważył, że niektóre eksperymenty były niejednoznaczne, ponieważ wciąż czekamy na końcowe raporty oceniające. Podkreślił potrzebę odróżnienia eksperymentów od prób (projektów pilotażowych). Pomiędzy tymi dwoma pojęciami istnieje zasadnicza różnica. Eksperyment bada zachowanie ludzi w konkretnych okolicznościach. Mamy grupę otrzymującą BDP i grupę kontrolną o bardzo podobnych cechach, z tym że nie otrzymują BDP. Celem jest zbadanie zachowań różnych kategorii osób otrzymujących BDP, np. chcemy wiedzieć, jak zachowają się kobiety, czy nie opuszczą rynku pracy, co doprowadziłoby do nierówności płci. Każdy krajowy lub lokalny eksperyment jest ważny, ponieważ w każdym kraju, czasami w każdym regionie lub gminie, system ochrony socjalnej ludzi jest inny, więc skutki BDP będą się różnić w zależności od kraju, regionu lub miasta. Próba (lub projekt pilotażowy) nie jest eksperymentem. Wprowadzamy BDP na małą skalę, aby sprawdzić, jak to działa. Nie po to, by obserwować zachowania ludzi, ale by zobaczyć, jak BDP będzie współgrał z innymi narzędziami polityki społecznej, np. czy możemy zrezygnować z niektórych istniejących rozwiązań. Nie ma grupy kontrolnej. Wprowadzamy BDP na małą skalę, aby przygotować poszerzenie grupy odbiorców BDP na większą populację. „Eksperyment i próba (lub projekt pilotażowy) są bardzo różne, jednak bardzo często są mylone”, powiedział De Wispleare.

Polityczna presja społeczeństwa obywatelskiego ma kluczowe znaczenie

Jurgen De Wispleare zwrócił również uwagę na znaczenie nacisków politycznych w tym procesie. Odnosząc się do przypadku Ontario, podkreślił, że proces wygląda zupełnie inaczej, gdy lokalni aktywiści i odbiorcy BDP są silnie zaangażowani w pilotarz/eksperyment i zmuszają polityków do wdrażania określonych narzędzi i trzymania się podjętych decyzji. Wspomniał, że w Kanadzie eksperyment był częścią debaty publicznej ze względu na zaangażowanie odbiorców BDP.

Nie da się ustalić pełnego wpływu

Wojciech Kłosowski skomentował, że w nielicznym lub krótko trwającym eksperymencie trudno jest sprawdzić rzeczywiste wyniki Bezwarunkowego Dochodu Podstawowego, ponieważ faktyczne skutki BDP, te głębokie i długotrwałe, będą obserwowane w następnym pokoleniu. „Nawyki ludzi zmieniają się powoli, więc potrzebujemy pokolenia, aby ocenić w pełni wpływ na społeczeństwo wprowadzenia BDP. Jednak mimo tylko częściowych wniosków, każdy eksperyment czy pilotarz jest bardzo ważny i przydatny ”- powiedział Kłosowski.

Czy BDP jest „lewackim” narzędziem polityki społecznej?

Innymi interesującymi aspektami poruszanymi w dyskusjach były wpływ ideologii politycznych głównych partii politycznych, oraz rządy których rodzin politycznych sprzyjają próbom BDP. Jurgen De Wispleare zaprzeczył, jakoby dominacja partii lewicowych tworzyła bardziej sprzyjające podłoże dla  eksperymentów nad BDP. Właściwie doświadczenie pokazuje, że partie centrolewicy są bardziej skłonne do jej poparcia idei i wdrożeń BDP niż partie lewicowe.

Próby i eksperymenty z Bezwarunkowym Transferem Gotówki w Kenii

Martin Ogindo przedstawił pilotażowe projekty w Kenii, które mają wkrótce zostać wdrożone w tym kraju, co można postrzegać jako rodzaj BDP. Bezwarunkowe transfery pieniężne powinny dotrzeć do prawie dwóch milionów ludzi, co sprawia, że ​​jest to prawdopodobnie największa jak dotąd próba, chociaż dotrze tylko do kilku kategorii ludzi, z populacji około dziesięciu milionów najbardziej potrzebujących obywateli. Takie rozwiązania stały się możliwe dzięki procesowi demokratyzacji Kenii, ale też dzięki systemowi M-Pesa, usłudze mobilnego przekazu pieniężnego szeroko stosowanej w Afryce.

Fakt, że wsparcie finansowe nie jest udzielane indywidualnie, lecz „głowie rodziny”, Wojciech Kłosowski uznał za problematyczny, gdyż może to być niekorzystne dla kobiet. Ogindo zwrócił również uwagę, że dostęp do informacji o możliwości skorzystania ze wsparcia w formie transferu gotówki jest ograniczony, a decyzja często zależy od urzędników administracji odpowiedzialnych za identyfikację osób kwalifikujących się do programu.

Martin Ogindo wspomniał także o interesujących eksperymentach badawczych UCT (unconditional Cash Transfer) przeprowadzonych w trzech regionach Kenii przez międzynarodową organizację charytatywną GiveDirectly, organizującą międzynarodowe społecznościowe zbiórki pieniężne, wdrażającą te programy we współpracy z charytatywnymi instytutami badawczymi: J-Pal (The Abdul Latif Jameel Poverty Action Lab) i IPA (Innovations for Poverty Action).

Ewa Sufin-Jacquemart zwróciła uwagę na kilka interesujących wyników tych eksperymentów: 1) ogólnie rzecz biorąc UCT zwiększyło konsumpcję w gospodarstwach domowych i bezpieczeństwo żywnościowe, 2) zasadniczo nie nastąpił wzrost wydatków na używki, takie jak alkohol i tytoń, 3) stwierdzono nieco częściej dobre samopoczucie psychiczne w przypadku gospodarstw domowych, w których odbiorcami UCT były kobiety, w porównaniu do gospodarstw domowych, w których UCT otrzymywali mężczyźni. Jedną z przyczyn tej poprawy dobrostanu psychicznego może być fakt, że zaobserwowano wzmocnienie pozycji kobiet w tych gospodarstwach domowych, mierzone takimi wskaźnikami, jak zmniejszenie przemocy domowej i zwiększona zdolność podejmowania decyzji przez kobiety.

Wnioski

Wojciech Kłosowski podsumował, wskazując, że cele BDP będą różne w poszczególnych krajach, podobnie jak i odniesienie do lewicowo-prawicowego (i zielonego) spektrum politycznego. Dyskutowano również o ewentualnym zaangażowaniu podmiotów prywatnych, a paneliści zgodzili się, że tego typu inicjatywy powinny być przynajmniej zatwierdzone przez rządy, a najlepiej by zaangażować w eksperyment rząd i / lub samorząd lokalny. Rola władz lokalnych może być kluczowa, jak w przypadku Brazylii, na co zwrócił uwagę Jurgen De Wispleare, gdzie niedawno rozpoczęty pilotarz BDP skierowany jest do 40 000 osób.

Pełne webinarium (w języku polskim) można obejrzeć na kanale youtube inicjatywy „Wspólnota Idei”
Kenijskie eksperymenty UCT dotyczą trzech regionów: Rarieda District, w większości wiejskiego i biednego regionu w zachodniej Kenii (eksperyment trwał w latach 2011-2013), hrabstw Siaya i Bomet oraz Doliny Zachodniej i Rift (niektóre długoterminowe eksperymenty wciąż trwają).

This project is organised by the Green European Foundation with the support of Fundacja Strefa Zieleni and with the financial support of the European Parliament to the Green European Foundation.

 

 

 

 

 

cze03

Dołączamy do debaty GEF nad bezwarunkowym dochodem podstawowym

26 maja br. miał miejsce webinar nt. idei bezwarunkowego dochodu podstawowego (BDP, ang. UBI – unconditional basic income), zatytułowany „Z UBI mniej byśmy się bali koronawirusa„, zorganizowany przez europejską zielona fundację Green European Foundation (GEF), w partnerstwie z Fundacją Strefa Zieleni i w ramach oddolnej inicjatywy „Wspólnota Idei”, łączącej wiele organizacji i ruchów promujących zielone wartości i zieloną wizję świata. Gośćmi spotkania byli: Susanne Rieger, François Denuit, i Wojciech Kłosowski, spotkanie prowadziła Ewa Sufin-Jacquemart.

Następny międzynarodowy webinar o BDP odbędzie się 26.06.2020 o 18:00, pt. „Między teorią a praktyką – eksperymenty z dochodem podstawowym„.

Susanne Rieger, współ-prezeska GEF i liderka międzynarodowego projektu poświęconego BDP, przedstawiła fundację polityczną GEF i wyjaśniła dlaczego GEF od 2017 roku studiuje i debatuje nad koncepcją dochodu gwarantowanego. W przeciwieństwie do partii skupionych na natychmiastowych odpowiedziach na istniejące problemy i potrzeby, dostosowujące się do aktualnego stanu prawnego i stanu świadomości ludzi, misją fundacji politycznej takiej jak GEF jest analizowanie i eksplorowanie rozwiązań przyszłości zgodnych z promowanymi wartościami.

Dowiedzieliśmy się m.in., że Green European Foundation – wraz z wieloma partnerskimi zielonymi organizacjami w różnych krajach UE, jak też z Europejską Federacją Młodych Zielonych FYEG i  ekipą Green European Journal wydawaną przez GEF – studiuje od 2017 roku zagadnienie bezwarunkowego dochodu podstawowego, porównuje debaty i eksperymenty nad BDP w różnych krajach UE oraz możliwości wdrożenia podobnego rozwiązania na poziomie unijnym. Susanne wspomniała o licznych materiałach wypracowanych dotychczas w ramach tej współpracy, m.in. o kilku opublikowanych przez GEF raportach, a przede wszystkim: European Green Perspective on Basic Income. Wiele ciekawych artykułów i wywiadów opublikował też Green European Journal.

Trzeba obalać mity i obawy

W czasach sprzyjających kryzysom, coraz większych nierówności, niepewności i chaosu, a równocześnie automatyzacji i postępu technicznego, trzeba poszukiwać nowych rozwiązań, które dadzą ludziom poczucie bezpieczeństwa, stabilności i oddadzą im godność. BDP jest taką próbą. Potrzebna jest szeroka debata w UE, trzeba włączyć w nią jak najwięcej obywateli i obywatelek, aby zmieniać świadomość ludzi, wykazać realizm proponowanych rozwiązań i poprzez eksperymentowanie obalić różne mity i obawy. Pandemia koronawirusa wykazała, że jest pilna potrzeba dyskusji i działań.

Susanne Rieger skomentowała m.in. najbardziej znaczący eksperyment BDP w UE, w Finlandii. „Wbrew wielu komentarzom fiński pilotaż wcale nie był porażką, wręcz przeciwnie, obalił jedną z istotnych obaw, że wypłacanie ludziom gwarantowanego dochodu spowoduje lenistwo i ludzie przestaną pracować. Okazało się to nieprawdą. Beneficjenci BDP nieznacznie więcej podejmowali pracę niż grupa kontrolna, nie otrzymująca tej dywidendy, a jednocześnie deklarowali większe zadowolenie z życia”, powiedziała.

Czym jest bezwarunkowy dochód podstawowy?

François Denuit przedstawił w skrócie najważniejsze charakterystyki BDP, wyjaśniając różnice między BDP a dochodem minimalnym. BDP jest wypłacany jednostkom wg kryteriów indywidualnych, a nie, jak dochód minimalny, gospodarstwom domowym. Dostają go wszyscy członkowie danej społeczności i raczej dotyczy to mieszkańców niż obywateli. Jest to świadczenie bezwarunkowe, czyli nie jest poddane ani obowiązkowi pracy, szkoleń czy pułapom dochodu, jak to jest z dochodem minimalnym. Od urodzenia do śmierci każdy dostaje pewną kwotę (może być niższa dla dzieci), bez względu na to co się w jego życiu wydarzy.

A gdyby UE dawała nam wszystkim pieniądze?

François przedstawił również zalety koncepcji europejskiego BDP, wypłacanego, szczególnie w sytuacji głębokiego kryzysu jak w tej chwili, bezpośrednio z budżetu UE wszystkim mieszkańcom Unii Europejskiej, w różnych wysokościach, w zależności od siły nabywczej euro w danym kraju. Philippe Van Parijs, belgijski propagator i teoretyk BDP, proponował kwotę 200 EUR średnio dla UE, co by w Polsce wynosiło np. 100 EUR, a w Danii 270 EUR. Kumulowało by się to z różnymi świadczeniami w krajach członkowskich.

„Europejski BDP kompensowałby niedokończoną integrację europejską, gdzie systemy socjalne pozostały prerogatywami państw członkowskich, różnice między krajami są bardzo duże – zarówno filozofii jak i wysokości świadczeń,  istnieje więc rodzaj rywalizacji między krajami w tej kwestii”, powiedział. BDP jako świadczenie bezwarunkowe nie wymagał by jego zdaniem zharmonizowania polityk społecznych w UE,  natomiast zmniejszył by poziom biedy oraz wsparłby zdolności świadczeniowe najmniej zamożnych państw członkowskich lub państw strefy euro gdy jeden z krajów tej strefy dotknięty jest kryzysem co może „zarazić” inne kraje. Dziś w kryzysie koronawirusa wszystkie kraje są dotknięte, ale potrzeba solidarności nadal istnieje.

Skąd wziąć pieniądze?

UE rozdystrybuowała by w ten sposób własne środki połączone z mechanizmem integracji europejskiej, pozyskane np. z podatków takich jak VAT, podatek korporacyjny, podatek od transakcji finansowych czy podatek węglowy, lub też z wkładów krajowych w ramach polityki solidarnościowej. Jest to oczywiście politycznie bardziej delikatne, bo kraje północnej i zachodniej Unii są płatnikami netto, natomiast kraje południowej i wschodniej Unii są beneficjentami netto. Tyle, że tutaj mieszkańcy wszystkich krajów byliby beneficjentami.

BDP jako rodzaj „eurodywidendy” podniósł by zaufanie i przybliżył Unię Europejską jej obywatelom i obywatelkom, legitymizował by w dotykalny, materialny sposób Unię w oczach jej mieszkańców.

Jak to wdrożyć?

Co do administracyjnej wykonalności,  proponowane jest, aby do dystrybucji BDP została by stworzona specjalna agencja na poziomie unijnym, która albo dokonywała by bezpośrednich płatności do obywateli, np. na podstawie rejestrów pomocy społecznej, albo przekazywałaby do każdego kraju kwotę do redystrybucji i samą redystrybucją do obywateli zajęłyby się państwa członkowskie. Wprowadzenie europejskiego BDP powinno być wprowadzone większością kwalifikowaną państw członkowskich, ewentualnie na zasadzie dobrowolności, zachęcając wszystkie kraje do przystąpienia do projektu.

Czas kryzysu sprzyja eksperymentom

„Wydaje się, że jeszcze nie jesteśmy gotowi na wprowadzenie europejskiego BDP, ale czas kryzysu sprzyja eksperymentom. Jednym z nich jest idea „luzowania ilościowego” Europejskiego Banku Centralnego, polegająca na tym, żeby jednorazowo wykorzystać możliwość tworzenia waluty przez Europejski Bank Centralny, aby dać paliwo gospodarce europejskiej. EBC miał by wykupywać od banków zasoby, aby zwiększyć ich płynność finansową i uwolnić zdolność kredytową. Takie rozwiązanie mogłoby jednakże wesprzeć spekulacyjne banki finansowe i zwiększyć nierówności, zamiast wesprzeć realną gospodarkę. Przekazanie pieniędzy ludziom dzięki BDP daje ten efekt. Innym pomysłem jest europejskie świadczenie rodzinne na każde dziecko”, wyjaśnił François Denuit.

Pilotaż jest potrzebny, ale nie mówi wszystkiego

Co do BDP, bardzo ważne byłoby przeprowadzenie europejskiego pilotażu, który objął by kilka krajów według podobnych reguł, gdyż dotychczas mamy rozproszone różnorakie formy badań, w każdym kraju inne. Kryzys koronawirusa mógłby być dobrą okazją do zainicjowania takiego pilotażu. Powinien powstać europejski fundusz społeczno-innowacyjny do finansowania tego rodzaju eksperymentów. Wzbudziło by to zainteresowanie mediów oraz dostarczyło danych do porównań. Są co prawda pewne ograniczenia pilotaży, po pierwsze czasowe. Potrzeba czasu, żeby stwierdzić jakie będą zmiany w zachowaniach i decyzjach życiowych ludzi. Ograniczeniem dotychczasowych eksperymentów jest także to, że grupy są niewielkie. Czasem udział jest dobrowolny, zwykle programy dotyczą grup losowych, ale tylko tych osób, które już otrzymują pomoc socjalną, np. zasiłek dla bezrobotnych. W grupach pilotażowych mamy więc ludzi, którzy są w gorszej sytuacji niż większość ludzi w społeczeństwie. Są też problemy z implementowaniem rezultatów z jednego kraju do drugiego. Musimy więc być ostrożni jeśli chodzi o rezultaty dotychczasowych programów pilotażowych, choć są one wciąż interesujące.

Trzeba uwiarygodnić BDP

Wojtek Kłosowski bardzo pozytywnie ocenił propozycję przekazywania bezpośredniego funduszy przez Unię Europejską na konta obywateli i obywatelek, bez pośrednictwa państw członkowskich. W krajach takich jak Polska czy Węgry, gdzie populistyczne rządy próbują podważyć zaufanie obywateli do Unii, miałoby to kapitalne znaczenie. Najłatwiej jest bowiem podważyć zaufanie do Unii tych grup, które potencjalnie najbardziej by skorzystały z europejskiego BDP. Byłby to silny bodziec do utrzymania spójności europejskiej. Bardzo dobrze, że słyszymy jak pogłębiona jest dyskusja w innych krajach, gdyż w Polsce dyskusja się skupia na realiach budżetowych. A my nie wiemy tak naprawdę jakie są możliwości budżetowe, bo mamy poczucie, że nie do końca możemy ufać danym oficjalnym. Mogłoby się okazać, że możliwości wprowadzenia BDP w Polsce są bardzo ograniczone, że byłaby to bardzo niewielka kwota. Niektóre szacunki mówią, że mogłaby to być kwota rzędu 50 – 80 euro. Żeby wciągnąć więcej ludzi w debatę o tym pomyśle, trzeba pokazać, że pewne jego warianty są na pewno realne finansowo. Musimy pokazać gdzie są pieniądze.

W Polsce niektórzy żądają europejskiego BDP, inni wręcz przeciwnie

W sesji pytań i komentarzy uczestników przedstawiono m.in. polską inicjatywę pracowników akademickich „Pacjent Europa”, którzy apelują do władz Unii i państw członkowskich o działania na rzecz powstrzymania pandemii i wywołanego przez nią kryzysu, w tym wprowadzenie tymczasowego, co najmniej trzymiesięcznego zasiłku kryzysowego wypłacanego bezpośrednio z budżetu Unii do kieszeni obywateli Unii. Susanne Rieger bardzo pozytywnie odniosła się do tej propozycji. Uważa, że François Denuit słusznie wykazał, że pilotaże krajowe mają swoje ograniczenia. Dlatego aktualny kryzys jest bardzo dobrą okazją do przeprowadzenia pilotażu BDP właśnie na poziomie europejskim, przez sześć miesięcy lub rok. Byłoby to impulsem do debaty medialnej we wszystkich krajach. Jest przekonana, że byśmy się wówczas przekonali, że BDP jest bardzo dobrym narzędziem, które powinno być wprowadzone na stałe.

Uczestniczący w roli widza Jarosław Wocial przedstawił działające od sześciu lat stowarzyszenie Polska Sieć Dochodu Podstawowego, którego jest współzałożycielem  oraz własną interesującą koncepcję Gwarantowanego Minimum Życiowego, opartego na idei prawa każdego obywatela do gwarantowanego przez państwo debetu na rachunku bankowym wysokości kwoty wolnej od zajęcia komorniczego. Pan Wocial bardzo krytycznie odniósł się natomiast do idei europejskiego BDP, jednakże wydaje się, że jego krytyka opiera się na nieuzasadnionych argumentach i warto byłoby kontynuować przerwaną z braku czasu dyskusję.

Co dalej?

Uczestnicy webinaru wzięli udział w ankiecie, dzięki której wybrali pięć tematów z pośród dwunastu zaproponowanych przez organizatorów, które zostaną pogłębione i poddane dyskusji w kolejnych czterech wydarzeniach wokół bezwarunkowego dochodu podstawowego i polityki społecznej w czasach chaosu i niepewności. Wybrane tematy to:

  1. Między teorią a praktyką – eksperymenty BDP
  2. Różne pomysły na finansowanie BDP
  3. Jeśli nie BDP to co – na czasy wielkich niepewności i zawirowań?
  4. Jak wpływać na postrzeganie BDP przez szeroką publiczność w Polsce i UE?
  5. Czy BDP może ułatwić zieloną transformację?

Jakie wnioski?

Wojciech Kłosowski podsumowując to pierwsze spotkanie z cyklu poświęconego dochodowi gwarantowanemu. Uznając celowość europejskiego pilotażu BDP powiedział: „Wykorzystując pandemię koronawirusa, równolegle ze staraniami o pilotaż europejski, musimy bardzo wzmocnić dyskusję edukacyjną, żeby wyników tego pilotażu nie przekładać jeden na jeden do wszystkich skutków jakich należy się spodziewać po BDP, bo pewnych skutków po krótkim pilotażu nie będzie, postawy ludzi się zmieniają powoli. Najdłużej to trwa u tych, którzy są najgłębiej wykluczeni, którzy mają głęboko naruszone zasoby wiary we własne siły. Potrzebna jest ogólnoeuropejska debata, wielowątkowa, w której jest również miejsce na koncepcję debetu bankowego zamiast transferu gotówki”.

—————————————————————————————–

Publikacje GEF dotyczące tematu bezwarunkowego dochodu podstawowego: European Green Perspective on Basic Income,  Constraints Against and Prospects Towards the Implementation of the Basic Income in Greece Within the Crisis,  Basic Income Model of the Finish Greens oraz ostatnio  Basic Social Security 2030 (dotyczący zielonego modelu przyszłości dla systemu opieki społecznej w Finlandii), jak również raport z Kongresu Światowej Sieci Dochodu Podstawowego (BIEN) w Tampere, 2018:  Chicken or Egg – Basic Income Earth Network (BIEN) Congress Summary

This project is organised by the Green European Foundation with the support of Fundacja Strefa Zieleni and with the financial support of the European Parliament to the Green European Foundation.

maj22

Z UBI NIE BALI BYŚMY SIĘ KORONAWIRUSA – webinar międzynarodowy

Description of the event in English.
UBI to „unconditional basic income” czyli bezwarunkowy dochód podstawowy. Kryzys pandemii koronawirusa pokazał jak nieodporne są nasze zamożne społeczeństwa europejskie, jak wielu ludzi może nagle znaleźć się w sytuacji zagrożenia podstaw bytu.

Zapraszamy na webinar międzynarodowy (z tłumaczeniem symultanicznym), aby przybliżyć koncept UBI i zastanowić się nad jego użytecznością i szansą na przyszłe wdrożenie w jakiejś formie w Unii Europejskiej i w Polsce.

Jest to pierwszy z cyklu czterech webinarów na ten temat, organizowanych dla polskiej publiczności w 2020 roku przez zieloną fundację europejską Green European Foundation, w partnerstwie z Fundacją Strefa Zieleni, w ramach oddolnej inicjatywy polskich aktywistów i aktywistek „Wspólnota Idei”.

Link do webinaru (dołączenie do webinaru poprzedzone jest rejestracją): https://us02web.zoom.us/s/84697982351

Goście: Susanne Rieger  i  François Denuit
Podsumowanie: Wojciech Kłosowski

Moderacja: Ewa Sufin-Jacquemart

[tłumaczenie symultaniczne z j. angielskiego]

Pandemia koronawirusa ujawniła w sposób gwałtowny wszystkie strukturalne słabości naszego globalnego systemu gospodarczego i społecznego, skierowanego na maksymalizację zysków, a nie na zaspakajanie rzeczywistych potrzeb ludzi z troską o zachowanie warunków do życia dla przyszłych pokoleń. Jednym ze zjawisk, które nie mogą dłużej trwać jest ogromny, stały i szybko postępujący wzrost nierówności, przy równoczesnym braku poczucia bezpieczeństwa i stabilności materialnej dla coraz większej rzeszy ludzi, w szczególności dla młodych. Nawet w krajach „starej Europy”, o najbardziej opiekuńczych systemach państwowych na świecie, rosnące zjawisko prekariatu i biedy ludzi pracujących stało się zbyt widoczne, aby można było je uważać za marginalne.
Poczucie niesprawiedliwości społecznej ogarniające społeczeństwa prowadzi albo do aktów rewolty jak w ruchu żółtych kamizelek we Francji, albo do rozwoju populizmu i autorytaryzmu politycznego, co obserwujemy m.in. w Polsce.

Od wielu lat trwają refleksje, a nawet konkretne eksperymenty, w poszukiwaniu systemowych rozwiązań, aby zapewnić ludziom możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych w czasach niestabilności, m.in. z powodu rozwoju umów śmieciowych, gwałtownych zmian klimatu oraz strukturalnych nierówności.
Jednym z proponowanych rozwiązań jest tzw. UBI (universal basic income), po polsku bezwarunkowy dochód podstawowy.

Zielona Fundacja Europejska GEF od lat prowadzi poszukiwania i refleksje nad UBI, w ramach międzynarodowego projektu obejmującego wiele krajów. W tym roku projekt jest zatytułowany „CHANGE OF MINDSET. Civil society dialogue around UBI, social justice and climate impact” (ZMIANA STANU UMYSŁU. Dialog społeczeństwa obywatelskiego wokół UBI, sprawiedliwości społecznej i wpływu na klimat). Dołączyła do niego polska Zielona fundacja „Strefa Zieleni”, uznając, że nadszedł czas, aby rozpocząć publiczna debatę również w naszym kraju, nie tylko nad samym UBI, ale też szerzej, jaki model systemu zabezpieczenia socjalnego jest najbardziej dostosowany do potrzeb i oczekiwań polskiego społeczeństwa w nadchodzących czasach wielkiej niestabilności i zawirowań.

Zarysujemy skąd wynikają i na czym bazują refleksje wokół UBI prowadzone przez GEF, dlaczego jest to koncept jak najbardziej „zielony”, spójny z „zieloną polityką”, w jakim kierunku idą refleksje i krytyki UBI w różnych krajach oraz zbliżone do UBI eksperymenty, wreszcie w jakim kierunku idą aktualne refleksje i poszukiwania GEF w tym zakresie. Przedstawimy też starania na rzecz wprowadzenia paneuropejskiego dochodu podstawowego i innych zabezpieczeń socjalnych na poziomie unijnym.

Susanne RIEGER jest współ-przewodniczącą Rady Dyrektorów GEF i członkinią zarządu zielonej fundacji katalońskiej Fundació Nous Horitzons (FNH). Susanne od dwudziestu lat zajmuje się edukacją polityczną, rozwojem kompetencji, prowadzeniem debaty politycznej i publicznej oraz rozwojem struktur komunikacyjnych na poziomie europejskim.

François DENUIT jest doradcą współprzewodniczącego grupy Zieloni/WSE w PE Philippe’a Lambertsa i współpracownikiem naukowym na Université libre de Bruxelles. Napisał rozprawę doktorską na temat ogólnoeuropejskiego bezwarunkowego dochodu podstawowego.

Wojciech KŁOSOWSKI jest badaczem, aktywistą, autorem, wykładowcą i praktykiem zagadnień społecznych, samorządności i polityki społecznej miast. Wojciech jest członkiem-założycielem partii Zieloni2004 (dziś Partia Zieloni).

Ewa SUFIN-JACQUEMART jest z wykształcenia socjolożką, zarządza Fundacją Strefa Zieleni, jest członkinią Rady Dyrektorów GEF i koordynatorką Centrum Zielonego Kongresu Kobiet.
—————————————————————————-
This project is organised by the Green European Foundation with the support of Fundacja Strefa Zieleni and with the financial support of the European Parliament to the Green European Foundation.

Pokaż mniej

Fundacja Strefa Zieleni – działamy na rzecz trwałego, zrównoważonego rozwoju Follow us Facebook Twiter RSS